Jestem fanem Krizza (większym niż Tecci) i nie mogę się z tym zgodzić. Jedyny gorszy album to Shock Treatment. Niepotrzebne kombinowanie z dubstepem (grhrrr). Na Vitiligo była ta głębia.. Genius również niczego sobie.
Najlepsze na tym albumie to zdecydowanie Wannabe. Potem Created a Monster, Can't Be The Only One, Kali Baby, Hello Walls, Mayday, Dancin' with Myself. Dwa ostatnie głównie za refreny, które rozwalają system.
Spaz, DIxie Cup i Abu Dhabi, Kill Shit to porażka, mam nadzieję, że nigdy nie nagra czegoś podobnego. Mam oczywiście na myśli warstwę muzyczną, bo technicznie Krizz na tym albumie rozwalił wszystkie poprzednie.

Najlepsza płyta. Napisał bym coś konstruktywnego, ale na cholere? Po co skoro ta płyta nie wymaga żadnej recenzji. Wystarczy ją odpalić i już po pierwszym tracku wiadomo co nas czeka  - Krew, pot i krzyk chujowych MC padających od globalnego zniszczenia skillami Krzysia. Jako pierwszego z SM poznałem Nine. Pomyślałem sobie "Kurwa, nie może być nikogo lepszego. Po prostu sie nie da być better" i wtedy to ktos podklepal mi Krzysia. Nie pamiętam jaki to był track, w każdym razie na pewno któryś z KNS (Troche późno poznałem Krzyśka, c'nie?) i wtedy ciary na całym cielsku (Wiedzieliście, że można mieć ciary na potylicy? bo ja nie - ale już wiem) Wgniotło mnie w fotel i wykręciło mną 360 stopni. Kurwa! Do dziś odpalając tą płyte, czuje się poskładany - fo' real.